Formy opodatkowania działalności gospodarczej 2025

Formy opodatkowania działalności gospodarczej 2025

Przewodnik po formach opodatkowania w 2025 roku - skala podatkowa, podatek liniowy, ryczałt i karta podatkowa.

ZKF

Zespół Kultura Firmy

Redakcja Biznesowa

13 min czytania

Wybór odpowiedniej formy opodatkowania to jedna z najważniejszych decyzji, jaką musi podjąć każdy przedsiębiorca rozpoczynający działalność gospodarczą lub planujący zmianę dotychczasowego sposobu rozliczania się z fiskusem. Od tej decyzji zależy nie tylko wysokość płaconych podatków, ale również zakres obowiązków administracyjnych, możliwość korzystania z ulg podatkowych oraz sposób prowadzenia dokumentacji księgowej.

W polskim systemie podatkowym dostępne są cztery główne formy opodatkowania działalności gospodarczej: skala podatkowa (zasady ogólne), podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz karta podatkowa. Każda z tych form ma swoje specyficzne cechy, zalety i wady, które należy dokładnie przeanalizować przed podjęciem ostatecznej decyzji.

Wybór formy opodatkowania należy wskazać podczas rejestracji działalności na formularzu CEIDG-1. Zmiana formy opodatkowania na nowy rok podatkowy możliwa jest poprzez aktualizację wpisu w CEIDG do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu osiągnięcia pierwszego przychodu

Decyzja o wyborze formy opodatkowania powinna być poprzedzona dokładną analizą planowanych przychodów, kosztów działalności, rodzaju wykonywanej działalności oraz indywidualnej sytuacji przedsiębiorcy. Należy również uwzględnić aspekty związane z prowadzeniem dokumentacji księgowej oraz częstotliwością składania deklaracji podatkowych.

Skala podatkowa - najczęściej wybierana forma opodatkowania

Skala podatkowa, znana również jako zasady ogólne, stanowi podstawową i najczęściej stosowaną przez przedsiębiorców formę opodatkowania w Polsce. Jest to progresywny system podatkowy, w którym stawka podatku wzrasta wraz ze wzrostem dochodu podatnika. Forma ta pozwala na opodatkowanie nie tylko dochodów z działalności gospodarczej, ale także przychodów z pracy, umów cywilnoprawnych czy świadczeń z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Podstawą opodatkowania w skali podatkowej jest dochód, który stanowi różnicę między przychodem z działalności gospodarczej a kosztami uzyskania przychodu. Oznacza to, że przedsiębiorca może pomniejszyć swoje przychody o wszystkie koszty poniesione w związku z prowadzeniem działalności, pod warunkiem że są one zgodne z przepisami podatkowymi.

Od 2022 roku obowiązuje dwustopniowa skala podatkowa z progiem podatkowym na poziomie 120 000 złotych rocznie. Pierwsza stawka wynosi 12 procent minus kwota zmniejszająca podatek w wysokości 3 600 złotych, druga stawka to 32 procent od nadwyżki ponad próg

Struktura skali podatkowej obowiązującej od 2022 roku przedstawia się następująco:

Podstawa obliczenia podatkuPodatek wynosi
do 120 000 zł12% minus 3 600 zł
powyżej 120 000 zł10 800 zł + 32% nadwyżki

Kwota zmniejszająca podatek w wysokości 3 600 złotych przysługuje podatnikom, których dochód nie przekracza 120 000 złotych rocznie. W praktyce oznacza to, że podatnicy o najniższych dochodach mogą być całkowicie zwolnieni z podatku dochodowego, a efektywna stawka podatku wzrasta stopniowo wraz ze wzrostem dochodu.

Proces zgłaszania skali podatkowej

Przedsiębiorcy mogą wybrać skalę podatkową jako formę opodatkowania już na etapie rejestracji działalności gospodarczej, wypełniając odpowiedni punkt w formularzu CEIDG-1. Jest to najprostszy sposób wyboru tej formy opodatkowania, ponieważ nie wymaga dodatkowych formalności.

Przedsiębiorcy, którzy dotychczas korzystali z innych form opodatkowania, takich jak podatek liniowy czy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, mogą zmienić formę opodatkowania na zasady ogólne. Zmiana taka musi zostać zgłoszona poprzez aktualizację formularza CEIDG-1 w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedsiębiorca osiągnął pierwszy przychód w nowym roku podatkowym.

Przedsiębiorcy zmieniający formę opodatkowania z karty podatkowej na skalę podatkową mają czas tylko do 20 stycznia na zgłoszenie takiej zmiany. Termin ten jest krótszy niż w przypadku zmiany z innych form opodatkowania

Istotną cechą skali podatkowej jest to, że przedsiębiorcy, którzy już z niej korzystają i nie planują zmiany na inną formę opodatkowania, nie muszą składać żadnych dodatkowych oświadczeń. Brak zgłoszenia zmiany formy opodatkowania jest automatycznie interpretowany jako chęć dalszego stosowania dotychczasowej formy.

System rozliczeń i obowiązki dokumentacyjne

Przedsiębiorcy opodatkowani według skali podatkowej są zobowiązani do płacenia zaliczek na podatek dochodowy w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Możliwość rozliczania kwartalnego przysługuje wyłącznie małym podatnikom, czyli tym, których sprzedaż w ciągu roku podatkowego nie przekracza wartości 2 000 000 euro, co w 2025 roku odpowiada kwocie 8 569 200 złotych.

Prawo do rozliczeń kwartalnych przysługuje również przedsiębiorcom rozpoczynającym działalność gospodarczą, niezależnie od planowanej wysokości obrotów. Jest to istotne ułatwienie dla osób dopiero wchodzących na rynek, ponieważ pozwala na rzadsze rozliczenia z urzędem skarbowym w początkowym okresie prowadzenia działalności.

Zaliczki na podatek dochodowy należy obliczać i wpłacać na indywidualny mikrorachunek podatkowy w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym. Jeśli data ta przypada w dzień wolny od pracy, termin płatności przesuwa się na najbliższy dzień roboczy. Ważną cechą tego systemu jest to, że przedsiębiorcy nie składają miesięcznych ani kwartalnych deklaracji podatkowych - wystarczy jedynie wpłata odpowiedniej kwoty zaliczki.

Po zakończeniu roku podatkowego wszyscy przedsiębiorcy opodatkowani według skali podatkowej muszą złożyć zeznanie roczne PIT-36. Termin składania tego zeznania upływa 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym

Zalety i wady skali podatkowej

Skala podatkowa oferuje szereg znaczących korzyści, które czynią ją atrakcyjną dla wielu przedsiębiorców:

  • Możliwość skorzystania z szerokiej gamy ulg podatkowych dostępnych w polskim systemie podatkowym
  • Prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem, co może przynieść znaczące oszczędności podatkowe
  • Możliwość rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko z wszystkimi związanymi z tym korzyściami
  • Dostęp do kredytu podatkowego dla podatników o najniższych dochodach
  • Prawo do pomniejszania przychodów o wszystkie koszty uzyskania przychodów zgodne z przepisami
  • Możliwość rozliczenia wszystkich przychodów opodatkowanych skalą na jednym zeznaniu rocznym
  • Kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 złotych rocznie
  • Elastyczność w rozliczaniu różnych źródeł przychodów

Jednocześnie skala podatkowa ma również swoje ograniczenia i wady:

  • Wysoka stawka podatkowa 32 procent dla dochodów przekraczających 120 000 złotych rocznie
  • Obowiązek prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów z wszystkimi związanymi z tym formalnościami
  • Większa liczba obowiązków dokumentacyjnych w porównaniu do form zryczałtowanych
  • Brak możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku, co było możliwe w poprzednich latach

Podatek liniowy - stała stawka dla przedsiębiorców

Podatek liniowy stanowi atrakcyjną alternatywę dla przedsiębiorców, którzy preferują przewidywalność i prostotę rozliczeń podatkowych. Charakteryzuje się stałą stawką podatku dochodowego w wysokości 19 procent, niezależnie od wysokości osiąganego dochodu. Podobnie jak w przypadku skali podatkowej, podstawą opodatkowania jest dochód stanowiący różnicę między przychodami a kosztami uzyskania przychodu.

Podatek liniowy jest szczególnie korzystny dla przedsiębiorców osiągających wyższe dochody, ponieważ pozwala uniknąć wysokiej stawki 32 procent obowiązującej w drugim progu skali podatkowej. Dodatkowo, dochody opodatkowane podatkiem liniowym nie łączą się z dochodami z innych źródeł opodatkowanych skalą podatkową, co oznacza, że nie wpływają na podwyższenie stawki podatku od innych przychodów.

Przedsiębiorcy wybierający podatek liniowy mają obowiązek prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów na takich samych zasadach jak przy skali podatkowej. Różnica dotyczy jedynie sposobu obliczania podatku do zapłaty

Stała stawka 19 procent sprawia, że obliczenie podatku do zapłaty jest znacznie prostsze niż w przypadku skali podatkowej. Przedsiębiorca nie musi pamiętać o progach podatkowych, kwotach zmniejszających podatek czy innych zmiennych - wystarczy pomnożyć dochód przez 0,19, aby otrzymać kwotę podatku do zapłaty.

Procedura wyboru podatku liniowego

Wybór podatku liniowego może nastąpić już na etapie rejestracji działalności gospodarczej poprzez odpowiednie zaznaczenie w formularzu CEIDG-1. Jest to najwygodniejszy moment na podjęcie takiej decyzji, ponieważ nie wymaga dodatkowych formalności w przyszłości.

Przedsiębiorcy, którzy dotychczas korzystali z innych form opodatkowania, mogą zmienić je na podatek liniowy. Podobnie jak w przypadku skali podatkowej, zmiana musi zostać zgłoszona poprzez aktualizację formularza CEIDG-1 w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu osiągnięcia pierwszego przychodu w roku podatkowym.

Wyjątek stanowią przedsiębiorcy zmieniający formę opodatkowania z karty podatkowej - w ich przypadku termin zgłoszenia zmiany upływa 20 stycznia roku podatkowego. Ten skrócony termin wynika ze specyfiki karty podatkowej jako formy zryczałtowanej.

Przedsiębiorcy już opodatkowani podatkiem liniowym, którzy nie planują zmiany formy opodatkowania, nie muszą składać żadnych oświadczeń. Brak zgłoszenia zmiany oznacza automatyczne kontynuowanie dotychczasowej formy opodatkowania

Rozliczenia i dokumentacja przy podatku liniowym

System rozliczeń przy podatku liniowym jest identyczny jak w przypadku skali podatkowej. Przedsiębiorcy płacą zaliczki na podatek dochodowy miesięcznie lub kwartalnie, w zależności od wielkości obrotów i statusu podatnika.

Rozliczenia kwartalne przysługują małym podatnikom, których sprzedaż nie przekracza 2 000 000 euro rocznie (w 2025 roku 8 569 200 złotych), oraz przedsiębiorcom rozpoczynającym działalność. Wszyscy pozostali przedsiębiorcy są zobowiązani do miesięcznych rozliczeń z urzędem skarbowym.

Zaliczki należy wpłacać w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym na indywidualny mikrorachunek podatkowy. Podobnie jak przy skali podatkowej, przedsiębiorcy nie składają okresowych deklaracji podatkowych - wystarczy sama wpłata zaliczki.

Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym składają zeznanie roczne na formularzu PIT-36L. Termin składania tego zeznania upływa 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Korzyści i ograniczenia podatku liniowego

Podatek liniowy oferuje następujące zalety:

  1. Stała stawka podatkowa 19 procent niezależnie od wysokości dochodu
  2. Brak łączenia z dochodami opodatkowanymi skalą podatkową
  3. Prostota obliczania podatku do zapłaty
  4. Możliwość pomniejszania przychodów o koszty uzyskania przychodów
  5. Możliwość odliczenia składki zdrowotnej do limitu 12 900 złotych w 2025 roku

Jednocześnie podatek liniowy ma swoje ograniczenia:

  • Brak możliwości skorzystania z większości ulg podatkowych dostępnych w skali podatkowej
  • Brak prawa do wspólnego rozliczenia z małżonkiem
  • Brak możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko
  • Brak kwoty wolnej od podatku

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - uproszczona forma opodatkowania

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to specyficzna forma opodatkowania, która charakteryzuje się tym, że podatek płacony jest od przychodów, a nie od dochodów. Oznacza to, że przedsiębiorca nie może pomniejszyć swoich przychodów o poniesione koszty uzyskania przychodów. Rekompensatą za tę wadę są stosunkowo niskie stawki ryczałtu, które wahają się od 2 do 17 procent w zależności od rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej.

Dostępne stawki ryczałtu to: 2%, 3%, 5,5%, 8,5%, 10%, 12%, 12,5%, 14%, 15% oraz 17%. Konkretna stawka zależy od charakteru prowadzonej działalności i jest określona w przepisach ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Przedsiębiorca nie ma wpywu na wybór stawki - jest ona automatycznie przypisana do danego rodzaju działalności.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą stosować wyłącznie osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz spółki cywilne i jawne osób fizycznych. Dodatkowo obowiązują limity przychodów uprawniających do tej formy opodatkowania

Warunki stosowania ryczałtu

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych nie jest dostępny dla wszystkich przedsiębiorców. Aby móc skorzystać z tej formy opodatkowania, należy spełnić określone warunki dotyczące wysokości przychodów oraz rodzaju prowadzonej działalności.

Podstawowym warunkiem jest nieprzekroczenie limitu przychodów w wysokości 2 000 000 euro w roku poprzedzającym rok podatkowy. W 2025 roku limit ten wynosi 8 569 200 złotych. Limit ten dotyczy przychodów uzyskanych z działalności prowadzonej wyłącznie samodzielnie lub w przypadku spółek - sumy przychodów wszystkich wspólników.

Prawo do stosowania ryczałtu mają również przedsiębiorcy rozpoczynający działalność w danym roku podatkowym, niezależnie od planowanej wysokości przychodów. Jest to istotne ułatwienie dla osób dopiero wchodzących na rynek, które mogą skorzystać z tej uproszczonej formy opodatkowania od samego początku prowadzenia działalności.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym zawiera katalog działalności, które bezwzględnie nie mogą być opodatkowane ryczałtem. Lista ta jest zawarta w artykule 8 ustawy i obejmuje między innymi działalność maklerską czy niektóre usługi finansowe

Procedury związane z wyborem ryczałtu

Wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych może nastąpić podczas rejestracji działalności gospodarczej na formularzu CEIDG-1. Jest to najbardziej praktyczny moment na podjęcie takiej decyzji, ponieważ nie wymaga dodatkowych formalności.

Przedsiębiorcy korzystający dotychczas z innych form opodatkowania mogą zmienić je na ryczałt. Zmiana musi zostać zgłoszona poprzez aktualizację formularza CEIDG-1 w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu osiągnięcia pierwszego przychodu w roku podatkowym.

Szczególny termin obowiązuje przedsiębiorców zmieniających formę opodatkowania z karty podatkowej na ryczałt - muszą oni zgłosić taką zmianę do 20 stycznia roku podatkowego. Ten skrócony termin wynika ze specyfiki funkcjonowania karty podatkowej.

Przedsiębiorcy już opodatkowani ryczałtem, którzy chcą kontynuować tę formę opodatkowania w kolejnym roku, nie muszą składać żadnych dodatkowych oświadczeń. Milczenie oznacza automatyczne kontynuowanie dotychczasowej formy opodatkowania.

System płatności i rozliczeń przy ryczałcie

Przedsiębiorcy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych płacą podatek miesięcznie lub kwartalnie, w zależności od wysokości osiąganych przychodów. System ten jest podobny do tego obowiązującego przy skali podatkowej i podatku liniowym, ale ma swoje specyficzne cechy.

Rozliczenia miesięczne są regułą dla większości przedsiębiorców. Zaliczkę należy obliczyć i wpłacić na konto urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Jeśli ten dzień przypada w weekend lub dzień wolny od pracy, termin płatności przesuwa się na najbliższy dzień roboczy.

Rozliczenia kwartalne są dostępne dla przedsiębiorców o mniejszych obrotach. Mogą z nich skorzystać ci, których przychody z działalności w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro. W 2025 roku limit ten wynosi 856 920 złotych. W przypadku rozliczeń kwartalnych zaliczkę należy wpłacić do 20 dnia miesiąca następującego po danym kwartale.

Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorcy opodatkowani ryczałtem składają zeznanie roczne na formularzu PIT-28. Deklarację można składać od 15 lutego do 30 kwietnia roku następnego za rok poprzedni

Obowiązki ewidencyjne przy ryczałcie

Przedsiębiorcy stosujący ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mają znacznie uproszczone obowiązki księgowe w porównaniu do tych opodatkowanych według skali podatkowej czy podatku liniowego. Podstawowym obowiązkiem jest prowadzenie ewidencji przychodów, która jest znacznie prostsza niż Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów.

Dodatkowo przedsiębiorcy muszą spełniać następujące obowiązki:

  • Posiadanie i przechowywanie wszystkich dowodów zakupu towarów i usług
  • Prowadzenie wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  • Sporządzenie wykazu składników majątku w przypadku przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością

Te obowiązki, choć mniej rozbudowane niż przy innych formach opodatkowania, są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa i mogą być przedmiotem kontroli skarbowej.

Karta podatkowa - zryczałtowana forma dla wybranych działalności

Karta podatkowa to najbardziej uproszczona forma opodatkowania działalności gospodarczej, charakteryzująca się stałą miesięczną kwotą podatku, która nie zależy od rzeczywiście osiąganych przychodów. Wysokość podatku ustala urząd skarbowy na podstawie kilku czynników, takich jak rodzaj wykonywanej działalności, wielkość zatrudnienia, liczba ludności w miejscowości prowadzenia działalności oraz rozmiar prowadzonej działalności.

Karta podatkowa jest dostępna wyłącznie dla przedsiębiorców prowadzących rodzaje działalności wymienione w artykule 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Lista ta jest zamknięta i obejmuje głównie działalności usługowe o charakterze lokalnym, takie jak fryzjerstwo, kosmetyka, drobne naprawy czy niektóre usługi gastronomiczne.

W ramach zmian wprowadzonych przez Polski Ład karta podatkowa została zlikwidowana dla nowych przedsiębiorców oraz tych zmieniających formę opodatkowania od 2022 roku. Na karcie podatkowej mogą pozostać jedynie ci przedsiębiorcy, którzy korzystali z niej przed 2022 rokiem

Procedury związane z kartą podatkową

Przedsiębiorcy, którzy przed 2022 rokiem korzystali z karty podatkowej i nie zgłosili zmiany formy opodatkowania do 20 stycznia, automatycznie kontynuują rozliczenia w tej formie. Jest to jedyna grupa przedsiębiorców, która może obecnie korzystać z karty podatkowej.

Przedsiębiorcy chcący zmienić formę opodatkowania z karty podatkowej na inną muszą zgłosić taki wybór do 20 stycznia roku podatkowego na odpowiednim formularzu. Po dokonaniu takiej zmiany powrót do karty podatkowej nie jest możliwy.

Nowi przedsiębiorcy rozpoczynający działalność od 2022 roku nie mają możliwości wyboru karty podatkowej jako formy opodatkowania. Muszą wybrać jedną z pozostałych trzech dostępnych form: skalę podatkową, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Obowiązki przedsiębiorców na karcie podatkowej

Przedsiębiorcy rozliczający się kartą podatkową mają znacznie uproszczone obowiązki administracyjne:

  1. Wydawanie rachunków i faktur na żądanie klientów
  2. Prowadzenie ewidencji zatrudnienia w przypadku zatrudniania pracowników
  3. Rozliczanie zaliczek na podatek oraz składek ZUS od wynagrodzeń pracowników
  4. Płacenie podatku do 7 dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni
  5. Złożenie deklaracji PIT-16A do 31 stycznia za poprzedni rok podatkowy
  6. Informowanie urzędu o wszelkich zmianach w działalności

Istotną cechą karty podatkowej jest brak obowiązku prowadzenia Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, co znacznie upraszcza prowadzenie dokumentacji księgowej.

Za grudzień podatek z tytułu karty podatkowej należy wpłacić do 28 grudnia, co stanowi wyjątek od ogólnej reguły płatności do 7 dnia następnego miesiąca. Przedsiębiorca ma również prawo zrezygnować z karty w terminie 14 dni od doręczenia decyzji ustalającej wysokość podatku

Zalety i ograniczenia karty podatkowej

Główne zalety karty podatkowej to:

  • Niska i stała miesięczna kwota podatku
  • Brak obowiązku prowadzenia księgowości
  • Podatek płacony niezależnie od osiąganych przychodów
  • Minimalne formalności administracyjne

Podstawowym ograniczeniem karty podatkowej jest niemożność odliczania kosztów uzyskania przychodów od osiąganych przychodów, co może być niekorzystne dla przedsiębiorców ponoszących wysokie koszty działalności.

Praktyczne wskazówki dotyczące wyboru formy opodatkowania

Wybór optymalnej formy opodatkowania wymaga dokładnej analizy indywidualnej sytuacji przedsiębiorcy. Decyzja powinna uwzględniać nie tylko aspekty finansowe, ale również organizacyjne i strategiczne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy wyborze formy opodatkowania należy przeanalizować następujące czynniki:

  • Przewidywaną wysokość przychodów i kosztów działalności
  • Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej
  • Planowany sposób organizacji pracy i zatrudnienia
  • Sytuację rodzinną przedsiębiorcy
  • Preferencje dotyczące częstotliwości rozliczeń z urzędem skarbowym
  • Gotowość do prowadzenia dokumentacji księgowej
Przedsiębiorcy planujący wysokie koszty działalności powinny rozważyć wybór skali podatkowej lub podatku liniowego, które pozwalają na odliczanie kosztów uzyskania przychodów. Ryczałt może być korzystny przy niskich kosztach i odpowiedniej stawce dla danej działalności

Analiza opłacalności poszczególnych form

Dla przedsiębiorców o niższych dochodach, nieprzekraczających 120 000 złotych rocznie, skala podatkowa często okazuje się najbardziej korzystna ze względu na niższą stawkę 12 procent i możliwość skorzystania z ulg podatkowych. Dodatkowo kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 złotych może znacząco obniżyć obciążenia podatkowe.

Przedsiębiorcy osiągający wyższe dochody powinni rozważyć podatek liniowy, który oferuje stałą stawkę 19 procent niezależnie od wysokości dochodu. Może to być szczególnie korzystne dla osób przekraczających próg 120 000 złotych, które w skali podatkowej płaciłyby podatek według stawki 32 procent.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych może być optymalny dla przedsiębiorców prowadzących działalność o niskich kosztach i korzystnej stawce ryczałtu. Szczególnie atrakcyjny jest dla działalności objętych najniższymi stawkami 2-5,5 procent.

Przedsiębiorca prowadzący działalność konsultingową planuje roczne przychody w wysokości 200 000 złotych przy kosztach 50 000 złotych. W skali podatkowej zapłaciłby 14 400 złotych podatku, przy podatku liniowym 28 500 złotych, a przy ryczałcie 8,5% - 17 000 złotych. W tym przypadku najbardziej opłacalna byłaby skala podatkowa.

Najczęstsze pytania

Kiedy można zmienić formę opodatkowania na nowy rok podatkowy?

Zmianę formy opodatkowania należy zgłosić do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnięto pierwszy przychód w nowym roku podatkowym. Wyjątek stanowi zmiana z karty podatkowej, którą należy zgłosić do 20 stycznia.

Czy można łączyć różne formy opodatkowania w jednym roku podatkowym?

Nie, przedsiębiorca może stosować tylko jedną formę opodatkowania w ciągu całego roku podatkowego. Zmiana formy opodatkowania jest możliwa dopiero na kolejny rok podatkowy, z zastrzeżeniem odpowiednich terminów zgłoszenia.

Jakie dokumenty są potrzebne do zmiany formy opodatkowania?

Do zmiany formy opodatkowania wystarczy aktualizacja formularza CEIDG-1 w odpowiednim terminie. Nie są wymagane dodatkowe dokumenty ani uzasadnienia zmiany. Formularz można złożyć elektronicznie przez internet.

Czy przedsiębiorca może wrócić do poprzedniej formy opodatkowania?

Tak, przedsiębiorca może zmienić formę opodatkowania na kolejny rok podatkowy, w tym wrócić do wcześniej stosowanej formy. Obowiązują te same terminy i procedury co przy pierwszej zmianie formy opodatkowania.

Co się dzieje, gdy przedsiębiorca nie zgłosi zmiany formy opodatkowania w terminie?

Brak zgłoszenia zmiany formy opodatkowania w odpowiednim terminie oznacza automatyczne kontynuowanie dotychczasowej formy opodatkowania. Zmiana będzie możliwa dopiero na kolejny rok podatkowy z zachowaniem właściwych terminów.

ZKF

Zespół Kultura Firmy

Redakcja Biznesowa

Kultura Firmy

Zespół doświadczonych ekspertów biznesowych z wieloletnim doświadczeniem w różnych branżach - od startupów po korporacje.

Eksperci biznesowiPraktycy rynkowi